مقایسه تاثیر یونتوفورز و فونوفورز دگزامتازون بر درمان سندرم تونل کارپ

  سابقه و هدف: تزریق موضعی دگزامتازون برای درمان سندرم تونل کارپ (Carpal Tunnel Syndrome, CTS) استفاده می شود. تجویز دگزامتازون به مناطق ملتهب توسط روش‌های غیر تهاجمی دیگر نظیر یونتوفورز و فونوفورز نیز مقدور می‌باشد. این مطالعه جهت بررسی اثر درمانی یونتوفورز و فونوفورز دگزامتازون برای بیماران CTS طراحی شد.   مواد و روش ‌ ها: 35 بیمار مبتلا به CTS (51 دست مبتلا) با شدت خفیف تا متوسط به‌طور تصادفی در یکی از دو گروه آزمایشی یونتوفورز (25 دست مبتلا) و فونوفورز (26 دست مبتلا) قرار گرفتند. گروه اول یونتوفورز محلول 4/0% دگزامتازون با جریان مستقیم (2/0 mA/cm2 ، 20 دقیقه) و گروه فونوفورز ژل 4/0% دگزامتازون با اولتراسوند منقطع (1 MHz ، 1 W/cm2 ، 5 دقیقه) روی مچ دست به مدت 10 جلسه متوالی دریافت کردند. قبل، بعد مداخلات و بعد از 4 هفته، قدرت گرفتن دست و انگشتان، پارستزی، درد، تاخیر انتهایی و آمپلی تود حسی و حرکتی عصب مدیان اندازه‌گیری گردید.   یافته ‌ ها: مقایسه میانگین تغییرات حاکی از بهبود بهتر قدرت گرفتن دست (006/0= p ) و انگشت شست (0002/0= p )، کاهش بیش‌تر درد (001/0= p )، کاهش بیش‌تر تاخیر انتهایی حسی (0001/0= p ) و حرکتی (0008/0= p ) و افزایش بیش‌تر آمپلی تود واکنش حسی و حرکتی (0001/0= p ) در گروه فونوفورز نسبت به یونتوفورز است.   نتیجه ‌ گیری: نتایج نشان داد که روش فونوفورز برای تجویز داروی دگزامتازون روش موثرتری برای درمان CTS دست در مقایسه با یونتوفورز دگزامتازون می‌باشد. مطالعات بیش‌تری لازم است که نقش عوامل مختلف و موثر بر فونوفورز دگزامتازون در درمان CTS را بررسی نماید.